درمان نیش مگس

نیش مگس و چگونگی درمان آن

 

مگس ها موجودات مزاحمی هستند که همه ما آن ها را در داخل و بیرون از منزل در حال وزوز کردن و فرود آمدن درست روی مواد غذایی یا سر و روی خودمان دیده ایم. همچنین غیر بهداشتی بودن مگس ها به دلیل تمایل این حشرات به تجمع در مکان های آلوده ای نظیر زباله ها، فضولات و سایر اشیاء کثیف و تغذیه از آن ها،بر هیچ کس پوشیده نیست. این مسئله باعث می شود که مگس ها باکتری هایی را به سطوح، مواد غذایی و لوازم پخت و پز منتقل کنند و این می تواند برای سلامتی انسان ها تهدیدآمیزباشد؛ امامشکلات ناشی از مگس ها به همین جا ختم نمی شود، این آفات می توانند از طریق گزش و نیش زدن دردسر زیادی برای انسان به بار بیاورند. بدین ترتیب درمان نیش مگس برای ما اهمیت ویژه ای دارد.

 

چرا مگس ها نیش می زنند؟

 

بیشتر گونه های مگس از منابع غذایی مانند شهد گیاهان تغذیه می کنند. این حشرات برای زنده ماندن نیاز به مصرف خون ندارند، بلکه چندین گونه از آن ها تنها برای تولید مثل به خون احتیاج دارند. وجود برخی پروتئین های موجود در خون انسان و حیوانات، برای تخمگذاری برخی از انواع مگس ها ضروری است، این مگس ها با کمال میل انسان و حیوانات را برای دریافت خون مورد نیازشان نیش می زنند.

 

مگس های گزنده مانند سایر حشرات خونخوار چون پشه، کک، کنه و غیره دارای ساختار دهانی مخصوصی هستند که برایشان امکان سوراخ کردن پوست و دسترسی به رگ های خونی را فراهم می کند. آنها همچنین مواد ضد انعقاد موجود در بزاق خود را در محل گزیدگی تزریق می کنند تا خوردن خون برایشان راحت تر شود.

 

آیا نیش مگس ها خطرناک است؟

 

نیش مگس ها می تواند برخی مشکلات بهداشتی را به همراه داشته باشد. ویروس ها و باکتری های موجود در سیستم گوارشی این حشرات می توانند از طریق بزاق آنها به انسان و حیوان منتقل می شود. خوشبختانه، بیشتر این خطرات سلامت حیوانات را تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان مثال ، خرمگس ها می توانند ناقل باکتری سیاه زخم باشند، و آن را به جانورانی از قبیل گوسفند یا گاو منتقل کنند؛ با وجودی که اغلب مگس ها برای حیوانات بیماریزا هستند اما برخی گونه های مگس گزنده می توانند سبب بروز بیماری هایی در انسان ها نیز شوند.

 

 

برخی از بیماری هایی که از گزش مگس به انسان منتقل می شوند، عبارتند از:

 

تب سه روزه

 

بارتونلوز

 

لیشمانیوز

 

تولارمی

 

نیش مگس سیاه، مگس اصطبل و خرمگس ها می تواند برای انسان دردناک باشد و افراد حساس به نیش و گزش حشرات ممکن است در نتیجه این گزیدگی ها دچار واکنش های آلرژیک شوند.

 

انواع مگس های دارای قابلیت گزیدن و مشخصات آن ها

 

بسته به گونه مگس، شکل بخش دهانی گزنده هر یک از آن ها ممکن است متفاوت به نظر برسد. از طرفی گونه مگس های گزنده، خود به شدت تحت تأثیر منطقه جغرافیایی و مکان زندگی تان قرار دارد، بستگی دارد.

 

خر مگس ها

 

این مگس ها بزرگ و تیره رنگ هستند و نیش فوق العاده دردناکی دارند. دهان خرمگس ها دارای قطعات برندهای است که با عنوان تیغهای ریز توصیف می شوند. این تیغه های برنده می توانند پوست را تا رسیدن به رگ های خونی دچار جراحت کنند. علائم ناشی از گزش خرمگس ها خود را به شکل برجستگی ها یا بثورات قرمز رنگ نشان می دهند.

 

مگس خاکی یا ماسه ای

 

مگس های ماسه ای حدود سه میلیمتر طول دارند و بال هایی به رنگ مایل به خاکستری دارند. آنها بالهای خود را بالای بدن خود به شکل "V" نگه می دارند و بین غروب و سپیده دم بیشترین فعالیت را دارند.

 

آنها عمدتاً در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری یافت می شوند و در جاهایی با رطوبت زیاد مانند گیاهان پوسیده، خزه و گل، تولید مثل می کنند. مگسهای ماسه ای شهد گل و شیره گیاهان را می خورند، اما مگس های ماده این گونه علاوه بر موارد ذکر شده، از خون حیوانات و انسان ها نیز تغذیه میکنند.

 

علائم

 

به طور کلی، نیش مگس های ماسه ای زیانبار است و ممکن است باعث ایجاد برآمدگی و تاول های قرمز شود، این برجستگی ها و تاول ها می توانند آلوده شوند و یا باعث ایجاد التهاب یا آماس پوست شوند.

 

 

مگسهای ماسه ای بیماری هایی را به حیوانات و انسان ها منتقل می کنند، از جمله این بیماری ها می توان به بیماری انگلی به نام لیشمانیوز اشاره کرد. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، لیشمانیوز بیماری نادری است که اغلب هنگام سفر به کشورهای خارجی افراد را درگیر می کند. هیچ واکسنی برای جلوگیری از لیشمانیوز وجود ندارد؛ علائم این بیماری شامل زخم های پوستی  است که بعد از هفته ها یا ماه ها پس از گزیدگی روی پوست نمایان می شوند. آنها اغلب بدون نیاز به درمان از بین می روند اما در بعضی موارد می توانند جدی باشند.

 

 درمان

 

می توانید لوسیون هیدروکورتیزون یا کالامین را مستقیماً روی جای نیش بمالید تا در بهبودی و کاهش خارش کمک کند. حمام جو دوسر و آلوئه ورا نیز می توانند خارش را تسکین دهند. در صورت بروز و باقی ماندن زخم به مدت طولانی پس از گزش مگس های ماسه ای، باید به پزشک مراجعه کنید.

 

مگس تسه تسه

 

طول نیش مگس تسه تسه حدود 6 تا 15 میلی متر است و بخش دهانی مکنده یا همان نیشاین حشرات در امتداد بدن و متصل به سر آن ها قرار دارد. این مگس در مناطق گرمسیری آفریقا زندگی می کند و مکانهای سایه دار مناطق جنگلی را برای زندگی ترجیح می دهد. سوراخ های تنه درخت و بین ریشه های درختان مکان مناسبی برای پنهان شدن مگس های تسه تسه است.

 

علائم

 

نیش مگس تسه تسه اغلب دردناک است و می تواند باعث ایجاد برآمدگی قرمز یا زخم قرمز کوچک در محل نیش شود. همچنین می تواند بیماری خواب (تریپانوزومیازیس) را به حیوانات و انسان منتقل کند.

 

تریپانوزومیازیس به طور کلی در اروپا، آسیا و آمریکا دیده نمی شود مگر در افرادی که به آفریقا سفر کرده اند. علائم اولیه این بیماری شامل سردرد، تب و درد عضلانی است. در مراحل بعدی سردرگمی ذهنی یا اغما نیز به این علائم افزوده می شود. تریپانوزومیازیس باعث تورم در مغز شده و در صورت عدم درمان کشنده است.

 

درمان

 

اگر توسط مگس تسه تسه دچار گزیدگی شدید، پزشک می تواند آزمایشات خون ساده ای را برای بیماری خواب انجام دهد. داروهای ضد تریپانوزومال مانند پنتامیدین در معالجه بیماری خواب بسیار مؤثر است.

 

مگس گوزن

 

مگس های گوزن تقریباً 6 تا 12 میلیمتر طول دارند و رگه هایی به رنگ قهوه ای مایل به مشکی روی بالهای شفافشان به چشم می خورد. آنها روی سرهای کوچک و گرد خود چشمهای طلایی یا سبز رنگ دارند. مگس های گوزن در طول بهار فعال هستند و دوست دارند در نزدیکی دریاچه ها، باتلاق ها یا سایر مناطق نزدیک به آب،زندگی کنند.

 

 

علائم

 

نیش مگس گوزن بسیار دردناک است و باعث ایجاد برآمدگی قرمز یا جوش می شود. آنها بیماری نادر باکتریایی معروف به تب خرگوش (تولارمی) را منتقل می کنند. علائم این بیماری شامل زخم های پوستی، تب و سردرد است. تولارمی با موفقیت با آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما در صورت عدم درمان، می تواند کشنده باشد.

 

درمان

 

برای درمان نیش مگس گوزن، منطقه گزیده شده را با آب و صابون تمیز کنید؛ برای درمان درد می توانید یخ را در منطقه گزیده شده قرار دهید. همچنین می توانید از داروهای آلرژی مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) برای کاهش خارش استفاده کنید که می تواند از عفونت ثانویه جلوگیری کند.

 

مگس سیاه

 

مگس های سیاه بسیار کوچک هستند، طول مگس های بالغ بین 5 تا 15 میلی متر می باشد. آنها دارای ناحیه قوس قفسه سینه، شاخک های کوتاه و بالهایی بزرگ و فن شکل هستند. مگس های سیاه اغلب در نزدیکی آب یافت می شوند. لاروهای این حشرات نیز در چنین مکان هایی رشد می کنند. در برخی مناطق جهان، از جمله آفریقا و آمریکای جنوبی، نیش مگس سیاه می تواند بیماری به نام "کوری رودخانه" را منتقل کند.

 

علائم

 

مگس های سیاه به طور معمول بخش های نزدیک به سر یا صورت را نیش میزنند. نیش آنها زخم پانچر کوچک دارد و می تواند از تورم جزئی تا تورمی به اندازه یک توپ گلف ایجاد کند. علائم دیگر می تواند شامل سردرد، حالت تهوع، تب و تورم غدد لنفاوی باشد. بروز این علائم ابتلاء به بیماری به نام " تب مگس سیاه " را نشان می دهد.

 

 درمان

 

برای کاهش تورم ناشی از نیش مگس سیاه، به مدت پانزده دقیقه یخ را بر روی محل گزیده شده قرار دهید. می توانید کورتیزون یا استروئیدهای موضعی را در ناحیه گزیدگی اعمال کنید. شستشوی ناحیه با آب و صابون می تواند خطر عفونت را کاهش دهد.

 

پشه ریزه گزنده

 

این نوع مگس ها بسیار ریز هستند و اندازه آن ها به ندرت به بیش از یک میلیمتر می رسد. لاروهای پشه ریزه ها به رنگ سفید هستند و فقط با چشم مسلح دیده می شوند. در افراد بزرگسال پس از گزیده شدن ممکن است رنگ محل گزیدگی به قرمز یا مایل به خاکستری تغییر رنگ دهد.

 

علائم گزیدگی پشه ریزه

 

جای گزیدگی پشه ریزه به شکل جوش های قرمز کوچک در می آید و به طور مداوم خارش دارند. بسیاری از افراد گزیده شده توسط پشه ریزه ها احساس می کنند که چیزی آنها را گاز می زند، اما نمی توانند آن را ببینند. در برخی از نقاط جهان، مگس های ریز گزنده می توانند کرمهای فیلاریایی را به انسان منتقل کنند که در داخل پوست زندگی می کند و سبب بروز بیماری ها و ضایعات پوستی می شود.

 

درمان

 

بهترین درمان این است که از گزش مگس های ریز گزنده، جلوگیری کنید. درمان با کورتیزون یا استروئیدهای موضعی می تواند کمک کننده باشد. به عنوان روش طبیعی درمان این گزیدگی ها، می توانید آلوئه ورا به صورت موضعی اعمال کنید.

 

مگس اصطبل

 

مگس های اصطبل کاملاً شبیه مگس های خانگی معمولی هستند فقط از نظر اندازه با این مگس ها تفاوت دارند. اندازه مگس اصطبل اغلب بین 5 تا 7 میلی متر متغیر است. آنها دارای هفت لکه سیاه دایره ای با الگوی شطرنجی در شکم خود هستند. مگس های اصطبل را می توان در سراسر جهان یافت، به ویژه در اطراف دام ها این مگس ها به شدت شیوع دارند. این مگس های گزنده در مناطقی مانند خط ساحلی دریاچه ها و رودخانه ها، انسان ها را هم مورد گزش و حمله قرار می دهند.

 

 

علائم نیش مگس اصطبل

 

در ناشی از نیش مگس های اصطبل اغلب مانند فرو رفتن نوک سوزن به پوست، احساس می شود و بیشتر اوقات این حشرات روی پا، مچ پا و پشت زانو رانیش می زنند. بثورات قرمز و برجستگی های کوچک و قرمز، نشانه های شایع این گزیدگی است.

 

درمان

 

شما می توانیداز داروهایی مانند بنادریل برای کاهش خارش و تورم و استفاده کنید. قرار دادن یخ بر روی محل گزیدگی برای کاهش درد مؤثر است. بنادریل همچنین می تواند کهیر ناشی از نیش را درمان کند.

 

جلوگیری از نیش مگس

 

جلوگیری از نیش مگس بسیار آسانتر و با درد کمتری همراه است که در این صورت نیازی به درمان آن نیست. هر چند نمی توان به طور کامل از مگس پرهیز کرد، اما می توانید شرایطی را که سبب شیوع این حشرات در اطراف محیط زندگی انسان ها می شود برطرف نمود.

خرید سم مگس کش آجیتا - کلیک کنید